Ik schrok er daarom net ook van dat mijn laatste blogje van vorig jaar is. En nu is het al bijna april!
Er is niet zo heel veel gebeurd in de tussentijd. Behalve dat ik 30 werd afgelopen 15 maart en enorm verrast werd met een soort van verrassingsfeestje van de man.
Een soort van, omdat ik wel wist dat hij iets ging plannen. „ Je hoeft dit jaar niks te doen voor je verjaardag," sprak de man in november. Maar wat dat zou zijn geen idee.
Ik zette mijn feestkroon op (ok ok, de haarband van dochterlief) en hup daar gingen we.
We reden naar mijn ouders toe in het zuiden van Limburg, terwijl ik me ondertussen afvroeg wie er dan zouden komen, behalve familie.
Eenmaal aangekomen zag ik een versierde tuin inclusief feesttent en statafels. De stoep was ingekleurd met stoepkrijt waarop de magische woorden "Hoera! Joyce is 30 jaar!" stonden.
En heus, ik vind het echt geen ramp om 30 te worden, of eigenlijk inmiddels te zijn, maar raar blijf ik het vinden. Andere mensen worden 30 jaar. Grote mensen. Ik niet.
Maar goed, de verrassing kwam toen er familie en vrienden kwamen uit alle delen van NL!
Mijn vriendinnen samen met hun mannen en kinderen, mijn schoonvader, mijn schoonmoeder en vriend, de neef van de man met vrouw en kinderen. Ik was heel erg verbaasd!
Goed verwend en flink beduusd ging ik even met het jongste grut in de kamer zitten. En ineens staat er een grote amerikaanse bus voor de deur. De frietbus!
„ Frietjes voor iedereen!", riep oudste zoon „ want mijn vader betaalt!".
We snoepten heerlijk van de frietjes, dronken wat glaasjes wijn, kletsten bij, lachten en ik genoot!
Wat een toffe verjaardag!
(Ik wilde overigens alles vastleggen op de foto, maar helaas of nou ja helaas. De feestvreugde was zo groot dat ik er gewoon geen tijd voor had.)
Volgend jaar weer? ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten