dinsdag 16 december 2014

Pepermunterige zuurstokken chocolade!

Soms zijn er van die hele simpele recepten die enorm lekker zijn. En man o man, ik vond er weer 1.
Ik deed weer mee aan een foodswap. 1 van de opdrachten was een chocolade opdracht.
Ik vond een recept voor pepermunt chocolade en moest meteen denken aan de After Eight die we alleen in huis hadden met Kerstmis.


After Eight vond ik eigenlijk helemaal niet zo lekker, maar het hoorde bij kerst voor mijn gevoel.
Ook het feit dat ieder chocolaatje in een 'mooi' papiertje zorgde ervoor dat de chocolaatjes halverwege 1e kerstdag helemaal op waren. Je had er daarna ook wel weer voor een jaar genoeg gehad.

Terug naar het oersimpele recept voor je eigen en nog veel lekkerdere After Eight versie.

Men neme:
- 300 gram melk smeltchocolade
- 300 gram witte smeltchocolade
- halve theelepel pepermunt olie
- 12 zuurstokjes
(de hoeveelheden kun je naar wens aanpassen. Van bovenstaande hoeveelheden kreeg ik een plak van 30x25cm. Let wel op met de pepermuntolie!! hij is heel sterk, dus doe er niet teveel in. Of juist wel voor het "sterk spul hé" effect met bijbehorende tranen)


* Leg op een bakplaat een stuk bakpapier. Zorg dat de bakplaat groot genoeg is voor de hoeveelheid chocolade. Is hij te klein, dan wordt de chocolade te dik. 

* doe de zuurstokjes in een keukenmachine en verkruimel ze. Het is een hels lawaai, dus kondig het aan aan je medebewoners als je hem aan gaat zetten.

* Smelt de melk chocolade au bain marie. Als de chocolade gesmolten is, doe je hem op de bakplaat en je smeert hem uit. Zet hem minimaal 20 min. in de koelkast om weer hard te laten worden.

* Smelt de witte chocolade au bain marie. Als de chocolade gesmolten is, roer je er de pepermunt olie doorheen. Daarna smeer je hem uit over de hard geworden melk chocolade.
Strooi dan de stukjes zuurstok eroverheen en zet weer minimaal 20 min. in de koelkast.

* zet ondertussen een kop thee of kop koffie en pak een lekker stukje. Smakelijk!





zondag 14 december 2014

(Niet) Te Koop!

Met 3 kinderen en 3 slaapkamers leek het ons 2,5 jaar geleden een goed plan om ons huis te koop te zetten.
We schilderden het eerst wit, alle foto's verdwenen van de muur en alles werd opgeruimd. 
De makelaar werd erbij geroepen. Hij maakt foto's, zette het huis op de welbekende huizenwebsite en een groot 'Te Koop' bord werd in onze tuin geplant. 
De eerste kijkers kwamen en ons huis werd in ieder hoekje schoongemaakt. 
Ik zette koffie, kocht een appeltaart geurkaasje (want een appeltaart bakken vlak voor een bezichtiging is echt niet te doen), zetteverse bloemen op tafel en deed wat koekjes op een schaaltje. 
We waren ontzettend zenuwachtig, want stel je voor! 



De ene na de andere potentiële koper stond op de stoep. Hartstikke fijn natuurlijk, maar op een gegeven moment ebte het zenuwachtige gevoel weg. Want: „het wordt toch niks." 

Rondom bezichtiging nr 30 (rond de zomervakantie van dit jaar) begonnen de twijfels toe te slaan bij ons.
(Ja, u leest het goed. Bezichtiging nr 30, maar hé, ik ben nog niet klaar met mijn verhaal. Dus schrik vooral nog even niet.)
De ontbrekende slaapkamer boven gaf de doorslag om toch nog even door te gaan. We gaven het nog tot deze maand. 



Plotseling is het dan december en belt de makelaar begin deze maand. Weer een bezichtiging.
We zuchtten, piepen en steunen, aangezien dit nr 41(!!) wordt. 
Tegelijkertijd is dit ook onze laatste kans, want het zijn mensen die voor de 2de keer komen.
Gaandeweg krijgen we buikpijn. 
Óns huisje verkopen.
Alles in ons roept nee.
Als de geïnteresseerden vervolgens met een heel laag eenmalig bod komen, is onze buikpijn weg.
Trek het bord maar van de gevel (het bord uit de tuin werd nl al 2 keer meegenomen en 2 straten verder weer teruggevonden), haal het huis van de bekende huizenwebsite af en o ja, zeg tegen de geïnteresseerden dat we niet ingaan op hun bod.



De mooie print van Zilverblauw hangt hier al een hele tijd op in huis en wat is hij nu ineens zo treffend.
De wind nam ons 2,5 jaar mee om vervolgens bij het beginpunt weer te gaan liggen.
Na 2,5 jaar staat ons huis dus niet meer te koop! 
Wat een heerlijkheid, wat een rust.


  

maandag 17 november 2014

The NeverEnding blanket

Een tas vol haakgaren krijgen voor je verjaardag is natuurlijk een fantastisch cadeau!
Dus blij als een kind in een snoepwinkel kon ik ook echt niet kiezen wat ik zou gaan maken. Ja, een deken. Dat had ik inmiddels wel al bedacht.
Maar mijn hemel, Pinterest is op zo'n moment echt niet goed voor een mens.


Op een helder moment liet ik Pinterest links liggen en keek op het blog van Yvestown.
Ik houd van haar stijl en zij houdt van haken.
Het plan was: een deken haken die én mooi is én lekker warm is én hij moet ook nog eens af zijn voordat het koud zou worden.
Heel wat eisen in een dekentje dus.
Na een proeflapje van haar African Flower en Starburst Granny besloot ik voor de laatste te gaan.
Wit als basis en daarin de kleuren uit mijn gekregen garen.

Als ik een deken haak dan heb ik geen precieze maat in gedachten. Bij deze deken had ik bedacht, ik haak  door totdat het garen op is. Maar man o man, het witte garen gaat er als een tierelier doorheen (ik kocht zelf ook al 10 bolletjes bij) en het gekleurde garen raakt maar niet op.
En zoals het gaat met dekens haken. In het begin zie je je deken groeien, maar hoe groter hij wordt hoe slechter je ziet dat hij groeit.



Ik haakte daardoor ook even niet, maar gut, wat ligt hij daar mooi te zijn in zijn mandje.
Wat vind ik hem zelf mooi en wat ben ik er trots op.
In mijn hoofd is het dus ook echt The NeverEnding Blanket. (ja, in mijn hoofd. Beetje gek om aan iemand te vertellen dat je een naam/titel hebt voor je deken)
Hij is op dit moment groot genoeg om lekker over je benen te leggen als je film kijkt, maar nog te klein om op een eenpersoonsbed te leggen.



Wie weet wordt het wel een een familiedekentje.
"Weet je nog dat oma het The NeverEnding Blanket noemde? Ze heeft er toen zo lang aan gewerkt, weet je nog?"
"Ja, dat weet ik nog. Series kijken en ondertussen haken, daar was oma goed in."

Ach ja, laat ik eerst maar weer eens een serie aanzetten en verder werken aan mijn dekentje.

groetjes
Joyce



woensdag 5 november 2014

Op naar de 5km, alweer!

Hardlopen. Nooit gedacht dat ik er zo van kon genieten.
Dat ik hevig zou balen wanneer ik niet zou kunnen of mogen lopen. 

Het begon 2 jaar geleden. Het enthousiasme op fora en social media omtrent hardlopen was zo groots aanwezig, dat ik mezelf afvroeg of het ook iets voor mij zou zijn.
Ik kocht hardloopschoenen, scoorde goedkope hardloopkleding en zocht een schema. 
Vol goede moed stond ik op een ochtend op voordat iedereen wakker zou worden hier in huis en daar ging ik. Damn, dat valt tegen. 1 minuut hardlopen. Hallelujah!
Maar ik zette door. 
De minuut werd 2 minuten, 3 minuten, 6 minuten etc en ineens rende ik 30minuten aan 1 stuk!
Ik schreef me in voor de Run for Kika. Zocht sponsoren, haalde €175 op en liep 5km in 39.35.  Geen toptijd, maar ik was ontzettend blij. 
Ik ging verder en liep op een gegeven moment 7km. Heerlijk!


Maar toen moest ik toch toegeven aan de pijn in mijn kuit. Na de Run for Kika speelde een spier op, maar eigenwijze ik, ik negeerde het.
Totdat ik na een hardlooprondje verging van de pijn.
De fysio werd gebeld en toen begon het hele proces van herstellen.
Ik zal jullie de details, het gevloek en gebaal besparen, maar na de zomervakantie mocht ik na 11 maanden , eindelijk, weer beginnen. 


Precies op het punt waar ik 2 jaar geleden ook begon. Die ene minuut hardlopen was weer zwaar. Heel zwaar.
Maar oooo wat geniet ik er weer van! 
Ik doe het heel rustig aan op dit moment. Eerst weer eens op naar de 15minuten aan een stuk en daarna zien we weer verder. 

Ik was dus ook ontzettend blij dat ik een tijdje geleden een mailtje kreeg van Judith. Ik heb gewoon een paar hardloopschoenen gewonnen! Hoe cool is dat!

Ze is zelf ook fanatiek hardloopster en maakte bij 200 runs (en ze gaat nog steeds door) een foto van haar schoenen en iets kleurrijks wat ze tegenkomt. Vervolgens plaatst ze ze op Instagram met de hashtag #joelixruns en heeft zo een hele mooie collage bij elkaar gefotografeerd. Van die foto's zijn mooie kaarten gemaakt en die kreeg ik ook nog eens bij mijn schoenen! Echt heel gaaf!

Het is jammer dat ik gisteravond mijn rondje al gehad heb, dus ik moet toch nog even wachten tot morgen voor mijn eerste rondje op deze nieuwe schoonheden.

groetjes,
Joyce


dinsdag 14 oktober 2014

Herfst, herfst, wat heb je te koop?


Het kinderliedje wat mijn oma zong vanaf dat het eerste blaadje van de bomen naar beneden dwarrelde tot het eerste sneeuwvlokje was "herfst, herfst, wat heb je te koop?".
Dus het is ook helemaal niet vreemd dat ik hetzelfde doe. Zodra iemand "herfst" zegt, zing ik in mijn hoofd (of samen met kleuter hardop) het liedje.
Maar goed, de reden van mijn blogje is natuurlijk niet 300 woorden zemelen over een liedje en vroegah.
Nee, dit blog gaat over mijn raam. Ja, mijn raam.
De korte uitleg: we hebben een groot raam , jaren geleden hing ik er een tak op en ik maakte er een seizoenstak van die steeds wisselde van accessoires. De tak is er inmiddels af, maar de vensterbank is nog steeds mijn seizoenstafel. 

Inspiratie kreeg ik mede door Pinterest, maar nog veel meer door winkels die hun raam versierden met een mooie tekst of tekening met een raamstift. 
Ik kocht raamstiften bij de Hema, maar die bleven liggen. Ik wist gewoon niet wat ik erop moest schrijven/ tekenen. 
Ik wilde iets herfstigs. 
En hé, daar was dat liedje!
Na nog een rondje Pinterest voor de uitwerking, ben ik vandaag aan de gang gegaan.


Uiteraard moest ik in spiegelbeeld gaan schrijven en het begin ging dus ook even lastig, maar toen ik eenmaal bezig was ging het bijna vanzelf.
Vallende blaadjes en regen maakten het af!




(Het was heel lastig om het goed op de foto te krijgen. In het echt is de witte raamstift ook écht wit.)

Hebben jullie ook zo'n kinderliedje dat je moeder/vader/opa/oma/oom/tante/buurvrouw/slager etc altijd zong en jij nu nog steeds?

Groetjes,
Joyce


maandag 6 oktober 2014

Kreactief met kurk. Oh nee, kruk!

Een weekend weg met vriendinnen, ik kan het iedereen aanraden.
Ik ging samen met mijn vriendinnen nu voor de derde keer en dit keer streken we neer in Voorthuizen. Uit voorzorg boekten een huisje tussen de weilanden, want 8 dames kunnen best wat lawaai veroorzaken.

Aangezien we op vrijdag al lekker gingen, wilden we op zaterdag iets anders gaan doen.
Nadat we vorig jaar onze eigen freubelspullen en naaimachines meenamen, besloten we om dat dit jaar buiten de deur te doen.
En zo gingen we zaterdagmiddag op weg naar Harderwijk. Naar de dames van Kreactief.



In een oude gewelvenkelder is het atelier. We keken onze ogen uit. Wat een kleuren, wat een materialen en wat een mooie dingen zijn er al gemaakt!
Wij mochten gaan mozaïeken of aan de gang met woonkunsten. Een deel van onze groep koos voor het mozaiken en de rest, waaronder ik, voor de woonkunsten.
Er werd ons voorgedaan hoe het allemaal werkte en toen mochten we zelf aan de gang.
Onder het genot van een kopje koffie of thee en in de andere hand een chocolaatje moesten we keuzes gaan maken. Ik ging sowieso een krukje maken, nou ja bekleden en versieren.





Welke servetje gaan we gebruiken? Of pakken we toch een stofje? En als we de basis erop hebben zitten, gaan we dan voor lintjes? glitters? kant? etc etc.
We mochten alles gebruiken wat er lag en wat lag er veel materiaal.
We dronken nog wat thee, freubelden, kletsten, freubelden en aten nog een chocolaatje (en een engels dropje) en ineens waren we alweer bijna klaar.
Mijn krukje was ineens af en wat ben ik er blij mee! (het ronde krukje is van mij :))





We hebben een geweldige middag gehad!
Heerlijk een middag zitten knutselen en we hebben allemaal een prachtig kunstwerk mee naar huis mogen nemen.
Heel handig is het overigens dat het atelier zo ongeveer naast het Dolfinarium ligt. Dus ga met een vriendin of een aantal vriendinnen, stuur de mannen en kinderen naar het Dolfinarium en ga zelf lekker aan de gang bij Kreactief!
Buiten het mozaïken en woonkunsten bieden ze nog veel meer workshops aan.
Het is echt een absolute aanrader als je een leuk plek zoek om een workshop te volgen.
Nogmaals bedankt dames van Kreactief!




woensdag 1 oktober 2014

Feest in een potje!

Ik was een lastminute leerling en ik ben een lastminute moeder. Sommige dingen krijg je gewoon niet uit je systeem.
Ook al heb ik een agenda, ook al schrijf ik alles op en plan ik vanalles, op de een of andere manier werk ik het beste als het op het allerlaatste moment moet.

Zo ook afgelopen woensdag. 
Ik wist al anderhalve week dat de juf van onze kleuterdame haar verjaardag zou gaan vieren. Daar moest dus een cadeautje voor bedacht worden. 
Ik dacht en dacht, maar deed niks.
Totdat het woensdag was. Een soort van paniek dringt dan tot me door, "oh help, vrijdag is de verjaardag van de juf!" , dacht ik al schreeuwend in mezelf.
Ik opende mijn Pinterest mapje Cadeaus (waarom ik dat niet eerder die week deed is me een raadsel. Volgens mij is Pinterest de hulplijn voor lastminute moeders) en daar stond meteen al "Birthday in a jar".
Mooi, dat wordt hem!
Bij deze de uitleg voor ieder ander die op het laatste moment nog een cadeautje moet maken.

Nodig:
- cakejes (zelfgekocht of zelfgebakken)
- een pot
- versiersels; lintjes, strikjes, confetti, masking tape etc.
- taartkaarsjes


Aan de gang dan maar!
Wij maakten de cakejes zelf, want het is natuurlijk een cadeautje van onze kleuter voor de juf.


Als de cakejes afgekoeld zijn, doe je er een paar in de pot. 
Strooit er wat (eetbare) confetti overheen en steekt een vlaggetje in de cakejes.
Je bindt de kaarsjes bij elkaar met wat masking tape en zet deze erbij.
En klaar is je verjaardag in een potje!


Uiteraard kun je erin doen wat je wilt. Ballonnen, toetertjes, smarties etc als het maar een feestje is.
De juf was er in ieder geval blij mee! 






donderdag 25 september 2014

Snorfestival en On Fire!

Het Snorfestival. Ik hoorde en las er overal wat over.
Aangezien wij de avond ervoor naar Jacqueline Govaert in Paradiso zouden gaan, kocht ik geen kaarten in de voorverkoop.
(Jacqueline Govaert was echt helemaal wauw! Wat een energie! Wat een stem! En Wauw, Paradiso! Laatste keer dat ik er kwam toen hadden De Heideroosjes er hun 12,5 jarig jubilieum. Maar goed, ik zit inmiddels aan mijn uitroeptekentax in een blog en ik dwaal heel erg af )

Terug naar het Snorfestival. 
Ik deed mee aan een giveaway op het blog van Silly Old Suitcase en won 2 kaarten. Hieperdepiep!
Met onze ogen nog op half 7 door de avond ervoor, gingen we op weg naar Camping De Lievelinge.
Wat hebben we een geweldig leuke middag gehad.
De kinderen vermaakten zich bij de zweefmolen en Circus Snor, die ze al kenden van het zomerfeest op school.


Ondertussen snuffelde ik bij de kraampjes en boeken uiteraard.
Kort van te voren las ik dat het boek van Madame Charlotte gelanceerd zou worden die dag, On Fire, het grote bbq boek voor vrouwen (en mannen).
Iedereen die ons een beetje kent weet dat we ontzettend van bbqen houden. Bij een enkel zonnestraaltje gaat hij aan. Of bij een vuurpijl, want bbqen met oud en nieuw kan ook prima!

We proefden op  het Snorfestival de venkelworstjes met zure kool en cidermosterd en ooooooo, wat smulden we ervan. Dus het boek ging mee naar huis.


Ik houd van koken en van kookboeken en al helemaal als het boek zelf mooi is. De plaatjes, de kaft, de teksten bij de recepten. Heerlijk om te lezen en te kijken.



En dat heeft dit boek. Ik kan niet wachten om er iets uit te gaan maken, vooral omdat de venkelworstjes zo lekker waren, maar ook kon ik niet wachten om het door te bladeren.



Verrassend genoeg staan er ook drankjes in die je op de bbq of op een vuurtje kan maken in de herfst bijv.. vuurtje aan en een warm drankje erbij, heerlijk toch? (nu moet ik natuurlijk wel nog even op zoek naar zo'n geweldig theepot voor op het vuur)
Dus mensen, steek de bbq aan, of het nou herfst, winter, lente of zomer is, en geniet!


oh en pssst, mocht je het nog niet gezien hebben op Twitter, Facebook of Instagram, ik mocht bloggen voor Visit Denmark. Lees hier mijn blog!

zondag 14 september 2014

Pindakaas Heaven!

Mocht je bezig zijn met gezond en vooral suikervrij eten, dan zou ik dit blog snel weg klikken.
Zoals ik al eens eerder schreef, hier, houd ik van bakken. Met name de baksels van The Hummingbird Bakery.
Aangezien ik met mezelf de afspraak heb gemaakt dat ik alleen maar bij feestjes bak, grijp ik bijna ieder feestje aan om te bakken. Zo ook onze familiedag gisteren.



En zo stond ik vrijdagavond de hele avond in de keuken.
Ik maakte een cheesecake met zomerfruit, een citroen tijm cake en een pindakaastaart met chocolade.
Zoals de titel van deze blogpost al doet vermoeden, met name die laatste was goddelijk lekker!
Ik kan daarom ook niet wachten om het recept met jullie te delen.



Ingrediënten:

Voor de bodem:
 - 250 gr chocoladekoekjes, ik gebruikte huismerk koekjes vergelijkbaar met LU Scholiertjes
- 175gr gesmolten boter
Voor de vulling:
- 3 el maïzena
- 160gr fijne tafelsuiker
- 550ml volle melk, ik gebruikte rijstmelk ging ook prima
- 3 grote eidooiers
- 180gr pindakaas met stukjes
- 80gr gehakte pure chocolade, (min 70% cacoa)
- 250ml slagroom
Voor de topping:
- 250ml slagroom
- 50gr poedersuiker
-50gr ongezouten, geroosterde pinda's, grof gehakt

Bereiding:
1. Bekleed de bodem van de springvorm met bakpapier. Maal de koekjes grof in een keukenmachine. Voeg de gesmolten boter toe en maal nogmaals. Schep het daarna in de springvorm. Druk het mengsel goed aan tegen de bodem en de zijkanten van de springvorm. De dikte van de bodem moet ongeveer 5mm zijn. (ik bekleedde niet de hele rand van de springvorm, maar tot ongeveer 1cm hoog.) Laat het mengsel 40min rusten in de koelkast.
2. Maak de vulling. Meng de maïzena en suiker in een pan. Doe de melk en eidooiers erbij en klop ze door elkaar. Warm het mengsel al roerend op, en ook echt doen anders brandt het mengsel aan, op een laag vuur tot het indikt. Haal daarna de pan van het vuur en roer de pindakaas erdoor.
3. Doe de chocolade in een kom en giet er ongeveer 1/3 van het pindkaasmengsel bij. Klop totdat het mengsel glad is en de chocolade gesmolten is. Giet de chocoladevulling op de koekjesbodem. Dek de taart af met plasticfolie, zodat er geen velletje op de chocoladevulling komt. Laat 40 min opstijven in de koelkast. Dek de resterende pindakaasvulling ook af met platsicfolie en laat afkoelen.
4. Klop in een kom de slagroom tot zachte pieken. Voeg de slagroom toe aan de pindakaasvulling en meng alles goed. Bedek de chocoladevulling nu met de pindakaasvulling. Laat 50min opstijven in de koelkast. Ik liet hem zelf een nacht opstijven.
5. Maak de topping. Klop de slagroom met de poedersuiker tot zachte pieken en schep hem op de koude vulling. Bestrooi de taart met gehakte pinda's.

en dan.....smikkelen en smullen!

 


maandag 11 augustus 2014

Genieten van de kleine vakantiedingen!


Wat hebben we genoten van onze 2,5 week vakantie in Denemarken.
Alhoewel het oorspronkelijke plan anders was, we zouden eerst een week naar Nysted gaan, gingen we toch naar dezelfde camping, Fynshoved Camping,  als de jaren ervoor.



Het grut vermaakt zich, speelt, fietst, zwemt, vangt krabbetjes en maakt vriendjes en vriendinnetjes en wij geniet daar weer van.
Wat willen we nog meer?

Ondertussen genieten we ook enorm van de natuur.
De zon, de zee, de lucht en de sterren. Het verandert steeds en 's avonds is het zo donker dat de sterren zo ontzettend goed te zien zijn.







De zee in combinatie met de lucht maakt altijd indruk op me. 
Het onstuimige de ene dag en het rustige de andere dag. 
Ik denk op dat moment helemaal niks, gewoon kijken. In je opnemen. De kleuren, de geur, het ritme van de golven.
Geen idee hoe het komt, het gebeurt gewoon.
En o, wat hebben we veel bij of in de zee gezeten dit jaar :)



En dan zit je bij de zee te genieten en zie ineens een camper met vlaggetjes over het kampeerterrein rijden. „hé, die ken ik!" Zeg je tegen jezelf.
En jawel, het is Jet (van het blog The No-Mad Family) met haar mooie gezin en gave camper!
Haar blog volg ik al eventjes, dus het was erg grappig om de camper in het echt te zien!
Dochterlief werd vriendjes met haar oudste zoon, wij kletsten en wisselden (camping)tips uit en genoten met z'n allen van het kampvuur. Waar het grut op hun manier weer van genoot door naast het grote kampvuur nog een klein kampvuur te maken.
Neem vooral even een kijkje op haar blog en laat je inspireren :)




Eigenlijk is onze vakantie inmiddels voorbij, maar we genieten op dit moment even van de rust van geen kinderen in huis.
Ze zijn een aantal dagen bij opa en oma logeren, dus wij doen het even lekker rustig aan :)

vrijdag 18 juli 2014

Vakantie en een nieuwe uitdaging!

Eindelijk vakantie!
Vakantie voor het grut en ook voor ons!
Wij gaan dus even genieten van het mooie weer, de ijsjes en vooral de rust.
En niet te vergeten alles op een iets trager tempo dan normaal.


Vandaag kwam ook mijn eerste blog online voor Hip&Hot. 
Ontzettend spannend, maar tegelijkertijd ook ontzettend leuk!
Wil je hem lezen? Klik dan hier!

Fijne vakantie allemaal!




zondag 6 juli 2014

Klein grut groeit!

Gisteren vierden we alweer Fender zijn 3de verjaardag!



3 kaarsjes op de taart. Wat een gek idee, want wat vloog de tijd voorbij.

We maakten natuurlijk weer een stapelfoto. Inmiddels doen we het niet meer maandelijks, maar jaarlijks. En wat zijn ze gegroeid!
Je hebt het zelf soms amper in de gaten totdat je de foto's naast elkaar legt.
Weer een jaar voorbij! 

2011

2012

2013

2014

Dat hij volgend jaar naar de basisschool gaat negeer ik gewoon nog even heel erg hard!

Groetjes!